او احمد میر قاسم بن میر احمد کسروی، در تبریز مرکز آذربایجان در سال 1267ه‍.ش مطابق با 1309هـ. ق متولد شده است، بر مبنای آنچه یکی از نویسندگان ذکر کرده است او از خانواده‌ای است که از لحاظ نسبی به اهل بیت منسوب است .

زندگی و کارهای او.

در ایران علوم دینی را آموخت و در یکی از روستاهای آذربایجان  به امامت نمازگزاران می‌پرداخت، او سخت مشتاق فراگیری [علوم] بود حتی اینکه زبان‌هایی از قبیل عربی، ترکی، انگلیسی، ارمنی، فارسی جدید، و فارسی قدیم [پهلوی] را به نیکی فراگرفت.

فعالیت‌های او.

در دانشگاه تهران به عنوان استاد به کار پرداخت و همچنین مسئولیت چند منصب قضائی را به عهده گرفت و چند بار هم ریاست برخی دادگاه‌ها در شهرهای ایران را پذیرفت و یکی از چهار بازرسان بزرگ وزارت دادگستری در تهران گردید، و سپس به مقام دادستان کل در تهران نایل شد و نویسنده روزنامه پرچم در ایران گردید.

به محض فراغت از تألیف کتابش (تشیع و شیعه) از طرف گروهی در تهران با گلوله مورد سوء قصد و ترور قرار گرفت، و به بیمارستان برده شد و عملی جراحی بر وی انجام گرفت و بهبود یافت.

سپس نیرنگ و توطئه دشمناش برای وی آغاز شد. و او را به مخالفت اسلام متهم نمودند و بر علیه وی به وزارت دادگستری شکایت بردند و برای بازجویی فراخوانده شد و در آخر یکی از نشست‌های بازجویی بار دیگر با گلوله مورد شلیک قرار گرفت و با خنجر مورد ضرب قرار گرفت، و بر اثر آن در حالی که بیست و نه زخم در جسم داشت از دنیا رفت و به زندگی پنجاه و هفت ساله خود خاتمه داد.

گفته می‌شود آنکه بر وی گلوله شلیک کرده است نواب صفوی در سال 1946م مطابق با 1366هـ . ق و 1324هـ . ش بوده است. تألیفات او:

1- آيین، افکار اساسی خود را در آن در سال 1311ه‍ منتشر ساخته است .

2- صوفیگری (کتابی در نقد صوفیه).

3- شیعیگری (کتابی در نقد شیعه ).

4- بهائیگری (کتابی در نقد بهائیت).

5- تشیع و شیعه .

همچنین کَسرو‌ی صاحب مقالاتی در مجله پیمان و روزنامه پرچم می‌باشد.